przynajmniej pierwsza i ostatnia, lub pierwsza, druga, przedostatnia i ostatnia. Rysowanie linii było procesem żmudnym, więc pomagano sobie w następujący sposób. Rysując linie na pierwszej karcie przeciągano piórem aż po granicę kartki i zaznaczano małe dziurki na reszcie stron. Potem wystarczyło tylko połączyć te ślady i już mamy powtórzony wzór z pierwszej strony. Istnieją dowody na to, że równoległe linie były rysowane za pomocą kilku połączonych stalówek (tak, jak np.: zęby w grabiach), co usprawniało i przyspieszało proces liniowania. Piętnastowieczne narzędzie do rysowania linii

składało się z tabliczki drewnianej z nałożonym wzorem linii z drutu. Nakładano na nią kartkę i odciskano układ linii, a system ten był charakterystyczny dla książek hebrajskich i Orientu.