Następnie złóż ją raz pionowo na pół - ten kształt nazywa się folio. Teraz złóż kartkę na pół w pionie - ten kształt nazywamy quatro. Teraz złóż ją raz jeszcze, otrzymamy octavo. Następnie obejrzyj efekt końcowy - strona kolorowa zawsze składa się ze stroną kolorową a biała z białą.
        Teraz drugi eksperyment. Weź taką samą kartkę, połóż stroną kolorową do góry i złóż na pół wzdłuż dłuższego boku. Następnie podziel na cztery części i pierwszą ćwiartkę złóż na drugą. Potem obydwie złóż na trzecią ćwiartkę i wszystkie trzy złóż na czwartą część. Uzyskamy taki sam efekt, czyli strona kolorowa styka się z kolorową, biała z białą.
        W taki prawdopodobnie sposób uzyskiwano średniowieczne zbiory kartek, składając żądaną ilość razy płachtę pergaminu lub papieru czerpanego, i w zależności od tego, która strona była na górze przed składaniem, zbiory zaczynały się i kończyły stroną gładszą i jaśniejszą lub ciemniejszą po usuniętym włosiu (w przypadku pergaminu). W przypadku europejskich manuskryptów, zaczynały się one i kończyły stroną "od włosia", co

oznaczało, że przed składaniem ta ciemniejsza i bardziej porowata strona znajdowała się na spodzie karty. Zrekonstruowane metody pozyskiwania zbiorów kart nie wyjaśniają niestety sposobu otrzymania pakietu dziesięciu kart, a więc ten temat wciąż pozostaje otwarty.